"أَنْـــزَلَ مِــنَ السَّماءِ ماءً فَســـالَتْ أَوْدِیَـــةٌ بِقَـــدَرِها..." 

"از آسمان ابریــــ ، آب می فرستد و در هر باریکهـــ ای به قدر ظرفیتش جاریـــ می شود"

اگر خانه ات ابری ست... اگر دلت به اندازه آن غروب اردیــــ بهشتی (می دانم که می دانی کدام غروب را می گویم!)

گرفته ست...اگر هوای دلت بارانی

ست... می دانم که می دانی !!... لحظه هایت آبستن پیغامی از "او" ست... دارد ثانیه های صبوریتــــ  را می شمارد....

پ.ن ::

دلم هوس ِ
یهــ دوست ِ قدیمـے کـرده ... کـسے کـه امتـحانش را در "رفاقــت" پس داده ...
"دوستیـــــ"  کـه مـن نگویـم و او بشـنود ...  بخـندم  و حجـم "بغـضم" را در خـنده ام ببیـند ...
رفیــقے کــه بگویَمَـش بـرو ... امـّا  بمـاند کــه نـرود...