صدای بلال اورا یاد پدر می انداخت

دلش عجیب برای بابا تنگ شده بود

به بلال گفت:بلال اذان بگو...

الله اکبر......صدای گریه.......

اشهدان لااله الاالله.......صدای شیون.......

اشهدان محمدرسول الله.........دیگر صدایی به گوش نرسید......

نه از فاطمه (س)..................ونه از بلال................

وآن روز که بر در و دیوار دانشگاه دیدم

که دانشجو بیدار است و دانشگاه زنده

به خود گفتم تو ای حرمان

تو جان بستان

و این بار با ما همی واگو

مگر ما خفته ایم یا مرده

که تلقین می دهند مارا

"تو بیداری،تو زنده؟؟!!"